ΑΡΚΑΣ και σκάκι

Η Λουκριτία και ο Καστράτο κάθονται στο σαλόνι
με ένα σκάκι μπροστά τους ανοιχτό.

Καστράτο: Σου λέω δεν ξέρω σκάκι.
Λουκριτία: Δεν πειράζει θα σε μάθω εγώ!
Λοιπόν, αυτός είναι ο βασιλίας, αυτή η βασίλισσα,
αυτοί οι αξιωματικοί, αυτά τα άλογα.
Καστράτο: Αυτά τα μικρά που είναι σαν υπόθετα τι είναι?
Λουκριτία: Οι στρατιώτες! Πέντε... έξι....εφτά... οκτώ
Καστράτο: Τι μετράς?
Λουκριτία: Έχουμε και λέμε.
Οκτώ οι στρατιώτες και δυο οι αξιωματικοί, μας κάνουν δέκα
και ένας ο βασιλιάς, έντεκα! Θεέ μου αυτό θα πει ευτυχία!
Καστράτο: Δεν καταλαβαίνω...
Λουκριτία: Η βασίλισσα είναι το μόνο θυληκό
ανάμεσα σε έντεκα αρσενικά!... Ο παράδεισος!
Καστράτο: Λουκριτία είσαι ανώμαλη.
Λουκριτία: Αν ήμουν ανώμαλη θα μετρούσα και τα άλογα!
Λοιπόν ο αξιωματικός έχει πολύ ενδιαφέρον σχήμα...
Καστράτο: Έλα συγκεντρώσου, είναι η σειρά σου να παίξεις
Λουκριτία: Το βαρέθηκα το παιχνίδι.
Θα πάω μέσα να παίξω μόνη μου με τον αξιωματικό!...
Θα του μάθω να κάνει έρωτα και όχι πόλεμο.
Καστράτο: Επιτέλους Λουκριτία, δεν υπάρχει τίποτα
που να μην το βλέπεις σεξουαλικά?
Λουκριτία: Μην λες βλακείες... το βλέπεις και μόνος σου
ότι τα πιόνια στο σκάκι έχουν πολύ σκανδαλιστικό σχήμα.
Καστράτο: Ωραία λοιπόν, τέρμα το σκάκι. Θα παίξουμε τάβλι.
Λουκριτία: Ναι, ναι! Πλακωτό!...